Eternitatea, Karen & Xabier. Fagoaga Dorretxea
Ez dakit gertatzen zaizun,
eta gertatzen bazaizu, bera den
edo ez.
Batzuetan, nigandik zugana igarotzen naizenean, bizi-arnas bete bat bezalakoa datorkit, Historiaz betea.
Momentuan jositako gertaera guztiak, Mundua den, auzo honen, asmatuak barne.
– Nekea…? Agian.
Eta beti iturburura itzultzen naiz:
Zergatik izan zen?
Gorputz eta begiak besarkatzen direnen,
pisu guztiak irrist egiten du,
Eternitatean erortzen gara.
Testua: Haizea Arregi Martí
